Hieronder publiceren we het pamflet dat we tijdens onze komende activiteiten zullen verspreiden om vanaf vandaag de stakingen van november voor te bereiden, en in het bijzonder de drie stakingsdagen van de “oproep van november”. Dit pamflet is ook beschikbaar in pdf-formaat door hier te klikken.

We staan op een keerpunt in de strijd tegen Arizona. Na het enorme succes van de betoging op 14 oktober roept het gemeenschappelijk vakbondsfront op tot drie opeenvolgende stakingsdagen: op 24 oktober bij het openbaar vervoer, op 25 oktober bij alle openbare diensten en op 26 oktober in alle private en openbare sectoren. Dit is een duidelijke versnelling van de beweging tegen Arizona, die we alleen maar kunnen toejuichen! De werkgevers zijn al in paniek. De stakingen in november zullen hen herinneren aan deze oude waarheid: het zijn de werknemers die de economie draaiende houden.

De patroons roepen op tot gematigdheid en discussie, maar er valt niets te onderhandelen met een regering, die alleen maar minachting heeft voor de arbeidersklasse, die op sadistische wijze decennia van sociale verworvenheden afbreekt, die een extreemrechts migratiebeleid voert en die zich op een gevaarlijke autoritaire weg begeeft! De enige taal die Arizona begrijpt, is die van de krachtsverhoudingen!

Deze stakingen in november moeten zo massaal mogelijk zijn om maximale druk op de regering uit te oefenen en de vakbondsleiding de weg te wijzen: doorgaan met de mobilisatie en het conflict opvoeren tot de overwinning! Terugkrabbelen is niet meer mogelijk: het zijn zij of wij. Elk falen in de mobilisatie of elke vertraging van het actieplan kan de beweging demoraliseren en zal Arizona de vrije hand geven om haar sociale en ecologische vernietiging te voltooien.

In de aanloop naar de “oproep van november” en daarna zal de mobilisatie van de werknemers aan de basis het verschil maken. Om deze stakingen tot een succes te maken, mogen ze niet alleen van bovenaf worden uitgeroepen, maar moeten ze vanaf vandaag van onderuit worden opgebouwd. Daarom willen we iedereen bij de strijd betrekken, door actiecomités en stakingscomités te vormen – waarin bedrijven en sectoren worden samengebracht – om de mobilisatie op te bouwen, door het gemeenschappelijke vakbondsfront uit te breiden naar alle sociale bewegingen in al hun diversiteit (feministische, antiracistische, ecologische bewegingen, de solidariteitsbeweging met Palestina, enz.). Alleen zo’n mobilisatie kan leiden tot een echte algemene staking, die verlengbaar is, waardoor de macht naar de samenleving zelf verschuift.

Onze zaak terug in eigen handen nemen

De val van de regering De Wever-Bouchez is geen doel op zich. In de huidige situatie is er geen enkele garantie dat nieuwe machthebbers niet opnieuw een beleid zullen voeren dat even slecht is voor de sociale en ecologische behoeften van de overgrote meerderheid van de bevolking.

Daarom moet de strijd tegen het dodelijke programma van Arizona samengaan met een breed debat over het sociale en ecologische alternatief dat we nodig hebben en waarvoor we strijden. Zonder zo’n debat laten we onze toekomst over aan de machtspartijen, die al te dikwijls hebben bewezen dat ze niet in staat zijn om uit de impasse te raken.

In deze tijd van sociale en ecologische rampspoed zorgt het meebesturen van het kapitalisme door links en rechts er alleen maar voor dat radicale extreemrechtse partijen overal ter wereld sterker worden. Alleen een echte breuk met het verleden, vanuit de arbeidersklasse, kan de onzekerheid, onderdrukking en uitbuiting van mensen en de natuur – de wortels van het (neo)fascisme – wegwerken. Om zo’n uitkomst de kracht te geven om het op te nemen tegen het  bedrijfsleven, de financiële en bancaire lobby’s en rechts in al haar vormen, moet zij steunen op de breedst mogelijke mobilisatie van ons sociale kamp.

Dat is de betekenis van de open brief die SAP – Antikapitalisten richtte aan de vakbonden en de sociale bewegingen in al hun verscheidenheid (de feministische en antiracistische bewegingen, het verenigingsleven, buurtcollectieven, enz.). We moeten vandaag nog bijeen komen om noodmaatregelen te nemen om de huidige ramp het hoofd te bieden en vooral om samen te strijden voor een echt alternatief voor bezuinigingen en kapitalisme. Nu Arizona wankelt, is dit  perspectief urgenter en noodzakelijker dan ooit.