In Frankrijk overweegt men het roken uit de speelfilm te bannen. Als ik de recente Vlaamse media goed begrepen heb, verwijt men (vermeende) salafisten niet alleen jihadisme maar ook dat ze van de jeugd eisen dat ze geen alcohol drinken, niet naar muziek luisteren of daarbij dansen. Een goede reden om ze geen publieke zalen ter beschikking te stellen waar ze hun puritanisme aanprijzen. Brouwers, discobazen en andere kleinburgerlijke kommersanten juichen die maatregel natuurlijk toe.

Ook verwijt de andere (islamofobe) kant van de cultuurbarricade dan weer sommige vrouwen dat die hun lichaam totalitair bedekken. Ze zouden bepaald delen van hun lichaam beter bloot houden en zo onze goede zeden navolgen. Dat is dan weer in het nadeel van de textielindustrie. Je kan niet iedereen tevreden stellen.

Ik weet niet of de Islam zich uitspreekt tegen tabaksgebruik en andere genotsartikelen zoals hasj, coke, ecstasy, crack. In ieder geval zegt de Koran hierover niets, dus kan men er niet tegen zijn, en er zelfs handel in drijven. Dat is dan weer in het voordeel van de tabaksindustrie en de drugskartels, maar het zorgt ook voor werk voor de tabacologen en andere bestrijders van het risico op kanker en verslaving. De maatschappij zit ingewikkeld in elkaar en overal stoten we op tegenstellingen.

Terug naar de filmkunst. Wat gedaan als men Winston Churchill moet verfilmen wanneer hij zwaaiend met zijn eeuwige sigaar ten strijde trekt tegen Nazi – Duitsland? De waarheid geweld aandoen en zijn sigaar bannen? Dat betekent een vervalsing van de geschiedenis. Of moet men er een opmerking aan toevoegen van Winstons’ lijfarts over het gevaar van roken voor de gezondheid?

De Nazi’s waren de eersten die een grootscheepse campagne op touw hadden gezet tegen kankerverwekkend roken. Moeten we dan die medische waarschuwing van de hand wijzen omdat ze uitgaat van de criminele fascisten? Het weglaten van rokende filmacteurs lijkt op “politieke correctheid”. Je bant een uitdrukking en de wereld wordt beter zonder dat je de sociale grondslag van het gebande hebt aangevallen. Maar ja, liever geen concrete radicale actie. Ook revolutionair handelen moet geband worden.

Sinds wanneer mag een moslim niet ijveren tegen alcoholverbruik? Moet men dan ook starre dominees veroordelen als ze oproepen om ’s zondags niet te dansen maar de zondagsschool bij te wonen? Nog niet zolang geleden gehoorzaamden onze kajotsters aan de kerkelijke eis om niet te gaan dansen.

Wat te denken over een Kerk die ook niet zolang geleden de jeugd deed zweren nooit een roman van Gerard Walschap te lezen? Maar vandaag leest de jeugd in Vlaanderen geen Walschap. Besluit van ons verblijf in Absurdistan: een vrome moslim hoeft niet naar de AA te gaan of bang te zijn voor zere kuiten.

Dat klinkt allemaal absurd.