In Afganistan proberen ook progressieve en democratische krachten hun stem te laten horen. Wij bieden hen graag een forum. Eerder publiceerden we al een interview met een lid van de Solidariteitspartij van Afghanistan. Vandaag een interview met de revolutionaire feministische organisatie RAWA (Revolutionary Association of the Women of Afghanistan) over de huidige situatie in Afghanistan.

Sonali Kolhatkar: Jarenlang heeft RAWA zich uitgesproken tegen de Amerikaanse bezetting en nu die voorbij is, zijn de Taliban weer terug. Had president Biden de Amerikaanse troepen kunnen terugtrekken op een manier die Afghanistan in een veiliger situatie zou hebben achtergelaten dan nu het geval is? Had hij meer kunnen doen om ervoor te zorgen dat de Taliban niet zo snel de macht zouden kunnen overnemen?

RAWA: In de afgelopen 20 jaar was een van onze eisen dat er een einde zou komen aan de bezetting door de VS/NAVO en nog beter als ze hun islamitische fundamentalisten en technocraten met zich mee zouden nemen en ons volk over zijn eigen lot zouden laten beslissen. Deze bezetting heeft alleen maar geleid tot bloedvergieten, vernietiging en chaos. Ze hebben ons land veranderd in de meest corrupte, onveilige en gevaarlijke drugs-maffia plaats, vooral voor vrouwen.

Vanaf het allereerste begin konden we een dergelijke uitkomst voorspellen. Tijdens de eerste dagen van de Amerikaanse bezetting van Afghanistan verklaarde RAWA op 11 oktober 2001:

‘De voortzetting van de Amerikaanse aanvallen en de toename van het aantal onschuldige burgerslachtoffers geeft niet alleen een excuus aan de Taliban, maar zal ook leiden tot de versterking van de fundamentalistische krachten in de regio en zelfs in de wereld.’

De belangrijkste reden waarom wij tegen deze bezetting waren, was hun steun aan het terrorisme onder de mooie vlag van de ‘oorlog tegen het terrorisme’. Vanaf de allereerste dagen dat de plunderaars en moordenaars van de Noordelijke Alliantie in 2002 opnieuw aan de macht werden gebracht tot de laatste zogenaamde vredesbesprekingen, deals en akkoorden in Doha en de vrijlating van 5.000 terroristen uit gevangenissen in 2020/21, was het overduidelijk dat zelfs de terugtrekking geen goede afloop zou hebben.

Het Pentagon bewijst dat geen van de invasies en inmengingen zijn geëindigd in een veilige staat. Alle imperialistische mogendheden vallen landen binnen voor hun eigen strategische, politieke en financiële belangen, maar proberen door leugens en de machtige mainstream media hun werkelijke motief en agenda te verbergen.

Het is een lachertje te beweren dat waarden als ‘vrouwenrechten’, ‘democratie’, ‘natievorming’ enzovoort deel uitmaakten van de VS/NAVO-doelstellingen in Afghanistan! De VS waren in Afghanistan om de regio te veranderen in instabiliteit en terrorisme om de rivaliserende mogendheden, vooral China en Rusland, te omsingelen en hun economieën te ondermijnen via regionale oorlogen. Maar natuurlijk wilde de regering van de VS niet zo’n rampzalig, schandelijk en gênant vertrek dat zo’n commotie achterliet dat ze gedwongen waren om binnen 48 uur opnieuw troepen te sturen om de luchthaven onder controle te krijgen en haar diplomaten en personeel veilig te evacueren.

Wij zijn van mening dat de VS Afghanistan uit eigen zwakheid hebben verlaten en niet zijn verslagen door hun schepselen (Taliban). Er zijn twee belangrijke redenen voor deze terugtrekking.

De belangrijkste reden is de veelvuldige interne crises in de VS. De tekenen van het verval van het Amerikaanse systeem waren te zien in de zwakke reactie op de covid-19 pandemie, de aanval op Capitol Hill en de grote protesten van de Amerikaanse bevolking in de afgelopen paar jaar. De beleidsmakers werden gedwongen troepen terug te trekken om zich te concentreren op brandende binnenlandse kwesties.

De tweede reden is dat de Afghaanse oorlog een uitzonderlijk dure oorlog was waarvan de kosten in de triljoenen liepen, allemaal afkomstig van belastinggeld. Dit heeft de VS financieel zo zwaar op de proef gesteld dat ze Afghanistan moesten verlaten.

Het oorlogszuchtige beleid bewijst dat het nooit hun doel is geweest Afghanistan veiliger te maken, en al helemaal niet nu ze vertrekken. Bovendien wisten ze ook dat de terugtrekking chaotisch zou verlopen, maar toch deden ze het. Nu staat Afghanistan weer in de schijnwerpers omdat de Taliban aan de macht zijn, maar dat was de situatie de afgelopen 20 jaar en elke dag werden honderden van onze mensen gedood en werd ons land verwoest, het werd alleen zelden gemeld in de media.

De leiders van de Taliban zeggen dat ze de rechten van de vrouw zullen respecteren zolang dat in overeenstemming is met de islamitische wet. Sommige westerse media plaatsen dit in een positief daglicht. Zeiden de Taliban 20 jaar geleden niet hetzelfde? Denkt u dat er enige verandering is gekomen in hun houding ten opzichte van mensenrechten en vrouwenrechten?

De media proberen alleen maar zout in de wonden van ons verwoeste volk te strooien; ze zouden zich moeten schamen voor de manier waarop ze de wrede Taliban proberen te vergoelijken. De woordvoerder van de Taliban verklaarde dat er geen verschil is tussen hun ideologie van 1996 en die van vandaag. En wat ze zeggen over de rechten van de vrouw zijn precies dezelfde bewoordingen als tijdens hun vorige duistere bewind: de toepassing van de sharia.

De Taliban hebben dezer dagen amnestie afgekondigd in alle delen van Afghanistan en hun slogan is ‘wat de vreugde van amnestie kan brengen, kan wraak niet brengen’. Maar in werkelijkheid vermoorden ze elke dag mensen. Gisteren nog werd in Nangarhar een jongen doodgeschoten, alleen omdat hij de driekleurige Afghaanse nationale vlag droeg in plaats van de witte vlag van de Taliban. Ze hebben vier voormalige legerfunctionarissen in Kandahar geëxecuteerd en een jonge Afghaanse dichter Mehran Popal in de provincie Herat gearresteerd omdat hij anti-Talibanberichten op Facebook had geschreven. Zijn familie weet niet waar hij is. Dit zijn slechts een paar voorbeelden van hun gewelddadige acties, ondanks de ‘aardige’ en opgepoetste woorden van hun woordvoerders.

Maar wij denken dat hun beweringen een van de toneelstukjes zijn die door de Taliban worden gespeeld en dat ze alleen maar proberen meer tijd te winnen zodat ze zichzelf kunnen organiseren. De dingen zijn zo snel gegaan en ze proberen hun regeringsstructuur op te bouwen, hun inlichtingendienst op te zetten en het Ministerie voor de Deugdzaamheidsbevordering en de Voorkoming van Ondeugd op te richten, dat verantwoordelijk is voor het controleren van de kleine details van het dagelijkse leven van de mensen, zoals de lengte van de baard, de kledingvoorschriften en het hebben van een Mahram (mannelijke metgezel, alleen vader, broer of echtgenoot) voor een vrouw. De Taliban beweren dat ze niet tegen de rechten van de vrouw zijn, maar dan moet het wel binnen het kader van de Islamitische/Sharia-wetgeving vallen.

De Islamitische/Sharia-wetgeving is vaag en wordt door Islamitische regimes op verschillende manieren geïnterpreteerd ten behoeve van hun eigen politieke agenda’s en regels. Bovendien willen de Taliban dat het Westen hen erkent en serieus neemt, en al deze beweringen maken deel uit van het schetsen van een opgepoetst beeld van zichzelf. Misschien zullen ze na een paar maanden zeggen dat ze verkiezingen zullen houden omdat ze in rechtvaardigheid en democratie geloven! Deze pretenties zullen nooit hun ware aard veranderen, het blijven islamitische fundamentalisten: vrouwenhatend, onmenselijk, barbaars, reactionair, anti-democratisch en anti-progressief. Kortom, de Taliban-mentaliteit is niet veranderd en zal ook nooit veranderen!

Waarom vielen het Afghaanse Nationale Leger en de door de VS gesteunde Afghaanse regering zo snel uiteen?

Enkele van de vele belangrijke redenen zijn:

1) Alles werd gedaan volgens een afspraak om Afghanistan aan de Taliban over te dragen. De VS-regering, die met Pakistan en andere regionale spelers onderhandelde, was overeengekomen een regering te vormen die hoofdzakelijk uit Taliban zou bestaan. De soldaten waren dus niet bereid om te sneuvelen in een oorlog waarvan ze wisten dat het Afghaanse volk er niets bij te winnen had, omdat het uiteindelijk achter gesloten deuren is opgezet om de Taliban aan de macht te brengen. Zalmay Khalilzad wordt zeer gehaat door het Afghaanse volk vanwege zijn verraderlijke rol bij het weer aan de macht brengen van de Taliban.

2) De meeste Afghanen begrijpen goed dat de oorlog die in Afghanistan aan de gang is niet de oorlog van de Afghanen en ten voordele van het land is, maar gevoerd wordt door buitenlandse mogendheden voor hun eigen strategische belangen en dat de Afghanen slechts brandstof voor de oorlog zijn. De meerderheid van de jongeren sluit zich aan bij de strijdkrachten vanwege ernstige armoede en werkloosheid, waardoor ze geen inzet en moraal hebben om te vechten. Vermeldenswaard is dat de Verenigde Staten en het Westen 20 jaar lang hebben geprobeerd Afghanistan als consumptieland te behouden en de groei van de industrie hebben belemmerd. Deze situatie veroorzaakte een golf van werkloosheid en armoede, die de weg vrijmaakte voor de rekrutering van de marionettenregering, de Taliban en de groei van de opiumproductie.

3) De Afghaanse strijdkrachten waren niet zo zwak dat ze in de loop van een week konden worden verslagen, maar ze ontvingen orders van het presidentieel paleis om niet tegen de Taliban te vechten en zich over te geven. De meeste provincies werden vreedzaam aan de Taliban overgedragen.

4) Het marionettenregime van Hamid Karzai en Ashraf Ghani noemde de Taliban jarenlang ‘ontevreden broeders’ en liet veel van hun meest meedogenloze commandanten en leiders uit de gevangenissen vrij. Door de Afghaanse soldaten te vragen te vechten tegen een strijdmacht die niet ‘vijand’ maar ‘broeder’ wordt genoemd, werden de Taliban aangemoedigd en werd het moreel van de Afghaanse strijdkrachten aangetast.

5) De strijdkrachten werden op ongekende wijze aangetast door corruptie. Het grote aantal generaals (meestal voormalige wrede krijgsheren van de Noordelijke Alliantie) dat in Kaboel zetelde, graaide miljoenen dollars, ze bezuinigden zelfs op voedsel en salaris van soldaten die in de frontlinies vochten. ‘Spooksoldaten’ was een fenomeen dat door SIGAR aan het licht werd gebracht. Hoge ambtenaren waren bezig hun eigen zakken te vullen; ze sluisden het salaris en het rantsoen van tienduizenden niet-bestaande soldaten naar hun eigen bankrekeningen.

6) Telkens wanneer troepen door de Taliban in de harde strijd werden belaagd, werd hun oproep om hulp door Kaboel genegeerd. In talrijke gevallen werden tientallen soldaten door de Taliban afgeslacht doordat ze wekenlang zonder munitie en voedsel werden achtergelaten. Het aantal slachtoffers onder de strijdkrachten was dan ook zeer hoog. In het Wereld Economisch Forum (Davos 2019) bekende Ashraf Ghani dat sinds 2014 meer dan 45.000 Afghaanse veiligheidspersoneelsleden zijn gedood, terwijl in dezelfde periode slechts 72 personeelsleden van de VS/NAVO werden gedood.

7) Over het algemeen is in de samenleving de groeiende corruptie, onrechtvaardigheid, werkloosheid, onzekerheid, fraude, grote armoede, drugs- en smokkelhandel, enzovoort een voedingsbodem voor de heropkomst van de Taliban.

Wat is de beste manier voor Amerikanen om RAWA en het Afghaanse volk en vrouwen op dit moment te helpen?

Wij voelen ons zeer gelukkig en zijn dankbaar dat het vrijheidslievende volk van de VS al die jaren aan onze kant stond. We hebben de Amerikaanse bevolking nodig om hun stem te verheffen en te protesteren tegen het oorlogszuchtige beleid van hun regering en om de versterking van de strijd van het volk in Afghanistan tegen deze barbaren te steunen.

Het is de menselijke natuur om weerstand te bieden en de geschiedenis getuigt daarvan. We hebben de glorieuze voorbeelden van de Amerikaanse strijd ‘Occupy Wall Street’ en ‘Black Lives Matter’-bewegingen. We hebben gezien dat geen enkele vorm van onderdrukking, tirannie en geweld het verzet kan stoppen. Vrouwen zullen niet langer geketend zijn! De ochtend nadat de Taliban de hoofdstad waren binnengetrokken, schilderde een groep van onze jonge dappere vrouwen graffiti op de muren van Kabul met de slogan: Weg met de Taliban! Onze vrouwen zijn nu politiek bewust en willen niet langer onder de Burqa leven, iets wat ze 20 jaar geleden gemakkelijk deden. We zullen onze strijd voortzetten en tegelijkertijd slimme manieren vinden om veilig te blijven.

We denken dat het onmenselijke militaire imperium van de VS niet alleen de vijand van het Afghaanse volk is, maar ook de grootste bedreiging voor de wereldvrede en de stabiliteit. Nu het systeem op de rand van verval staat, is het de plicht van alle vredelievende, progressieve, linkse en rechtvaardigheidsminnende individuen en groepen om hun strijd tegen de brute oorlogszuchtigen in het Witte Huis, het Pentagon en op Capitol Hill te intensiveren. Vervanging van het verrotte systeem door een rechtvaardig en humaan systeem zal niet alleen miljoenen arme en onderdrukte Amerikaanse mensen bevrijden, maar zal een blijvend effect hebben in elke uithoek van de wereld.

Nu vrezen we dat de wereld Afghanistan en de Afghaanse vrouwen zal vergeten, zoals onder het bloedige bewind van de Taliban eind jaren ’90. Daarom mogen progressieve mensen en instellingen in de VS de Afghaanse vrouwen niet vergeten.

We zullen onze stem luider verheffen en doorgaan met ons verzet en onze strijd voor seculiere democratie en vrouwenrechten!

Dit Interview verscheen oorspronkelijk op de site van RAWA en werd afgenomen door Sonali Kolhatkar, co-directeur van Afghan Women’s Mission (AWM). Nederlandse vertaling: redactie Grenzeloos.