De resultaten van de tweede ronde van de parlementsverkiezingen zijn een nederlaag voor de huidige regering. Met 246 afgevaardigden in de Assemblée Nationale is Emmanuel Macron ver verwijderd van een absolute meerderheid in het parlement, wat zijn illegitimiteit en zijn status van ‘slecht verkozen president’ bevestigt.

De nederlagen van verschillende vooraanstaande Macronisten, van Richard Ferrand tot Christophe Castaner inclusief Amélie de Montchalin, die samen met Blanquer in de eerste ronde werd verslagen, getuigen van de afwijzing van Macron en zijn soortgenoten.(1)Ferrand voorzitter van de Nationale Assemblée, Castaner voormalig minister van Binnenlandse Zaken, Montchalin minister van Ecologische Transitie en Territoriale Cohesie, Jean-Michel Blanquer voormalig minister van Nationaal Onderwijs. De huidige ministers die bij de verkiezingen zijn verslagen, moeten aftreden.

Macronie verzwakt tegen een achtergrond van politieke instabiliteit

De samenstelling van de Nationale Assemblee voorspelt een voortzetting en versterking van de situatie van politieke instabiliteit, waarbij de president met een minderheidsblok achter zich niet in staat is alleen te regeren. Gezien het beleid dat hij tijdens zijn eerste ambtstermijn heeft gevoerd en de radicale anti-NUPES campagne tussen de twee rondes, zal Macron ongetwijfeld steun zoeken aan zijn rechterzijde, waardoor zijn beleid nog verder verhardt.

De democratische crisis duurt voort en neemt toe, met een erg hoog percentage onthoudingen en een aanzienlijke vertekening van de stemmen als gevolg van het kiessysteem, dat nog steeds geen enkele vorm van evenredige vertegenwoordiging kent. De onthouding is bijzonder hoog onder jongeren en de arbeidersklasse, die weinig belangstelling hadden voor een campagne waarin de regering alles in het werk stelde om hen onhoorbaar te maken.

Tegen het gevaar van extreemrechts, een opleving van links

Met 89 parlementsleden heeft het Rassemblement National (RN) een historische score behaald en bevestigt het zijn proces van ‘normalisering’, met een reële aanwezigheid in verschillende regio’s (in het noorden, oosten en zuid-oosten) en doorbraken in andere regio’s. De RN zal zeker minder parlementsleden hebben dan links, maar haar vermogen om schade aan te richten zal aanzienlijk worden vergroot, aangezien ze – helaas met succes – tracht te profiteren van de politieke instabiliteit en de democratische en sociale crisis. De fascistische dreiging is er en de huidige regering draagt door haar beleid en uitspraken een zware verantwoordelijkheid voor dit gevaarlijke verschijnsel.

Uit de NUPES-scores blijkt het bestaan van een belangrijke en positieve dynamiek ter linkerzijde. France Insoumise (de partij van Jean-Luc Mélenchon) heeft vier keer meer parlementsleden, wat de aanwezigheid bevestigt van een aanzienlijke kritiek ‘van links’ van Macron en het neoliberale beleid en van een streven naar meer sociale rechtvaardigheid, ecologie en democratie en zelfs van de hoop op een betere wereld. Ondanks onze kritiek op de NUPES, riep de NPA op om voor haar kandidaten te stemmen. We zijn blij dat miljoenen mensen haar kandidaten hebben aangegrepen om hun woede tegen Macron te uiten door te stemmen voor een links dat breekt met het sociaal liberalisme.

Strijd en wederopbouw van een antikapitalistische politieke kracht

Vanaf vandaag moeten we de strijd van morgen voorbereiden, onder andere steunend op de radicale dynamiek die is opgewekt door de campagnes van sommige van de NUPES-kandidaten. We moeten collectieven oprichten of in stand houden die klaar zijn om de komende gevechten tegen het autoritaire neoliberalisme te leiden, te beginnen met de verdediging van onze pensioenen, wat een strijd van heel politiek en sociaal links zou moeten zijn, evenals die voor de verdediging en het herstel van de openbare diensten.

In een situatie waarin het gevaar van extreem-rechts zich doet gelden, is het ook dringend nodig om instrumenten van verzet en organisatie op te bouwen voor ons sociale kamp, ook op politiek niveau. We hebben een brede politieke kracht nodig om de belangen van de grote meerderheid van de bevolking te verdedigen en het perspectief te openen van een andere samenleving, vrij van kapitaal en sociale en ecologische rampen.

Het opbouwen van dat strijdbaar links is de taak voor de komende maanden!

Dit artikel verscheen oorspronkelijk op l’Anticapitaliste. Nederlandse vertaling: redactie Grenzeloos.

Voetnoten

Voetnoten
1 Ferrand voorzitter van de Nationale Assemblée, Castaner voormalig minister van Binnenlandse Zaken, Montchalin minister van Ecologische Transitie en Territoriale Cohesie, Jean-Michel Blanquer voormalig minister van Nationaal Onderwijs. De huidige ministers die bij de verkiezingen zijn verslagen, moeten aftreden.