Op zaterdag 5 mei vond bij het gesloten centrum van Steenokkerzeel, 127bis, opnieuw Steenrock plaats, het jaarlijks “manifestival” tegen de gesloten centra en voor open grenzen. Een vijfhonderdtal mensen namen deel aan de manifestatie vanaf het station van Steenokkerzeel en het daaropvolgende festival in de wei naast het gesloten centrum.

Ter plekke vonden niet alleen optredens plaats, maar lieten de mensen ook hun protest horen en zien aan het gesloten centrum, een echte gevangenis voor asielzoekers en migranten. De mensen die in 127bis opgesloten zitten, werden door de directie in de gebouwen opgesloten tijdens het “manifestival” en mochten niet op de koer. Vanuit de vensters toonden ze met opgeheven vuist en met vellen papier hun boodschap.

Mooi maar triest

Steenrock is door het kader, de blik op de gevangenis die 127bis is en de wetenschap wat het schandalige lot is dat de mensen die binnen opgesloten zitten, ondergaan, tegelijk een zeer deprimerend en droevig moment en een militante aanklacht in een uitstekende en strijdbare sfeer.

Het manifestival zelf werd uitstekend voorbereid en aangepakt door de organiserende mensen en organisaties en alles liep erg gesmeerd. Busvervoer, optredens, eten en drinken, kinderanimatie, speeches,… het was allemaal tot in de puntjes verzorgd. Hoed af voor alle vrijwilligers en groepen die er hun werk van maakten!

Toespraken en getuigenissen

Tijdens het festival bracht een delegatie met ondermeer Alexis Deswaef, voorzitter van de Ligue des droits de l’Homme en enkele parlementsleden een bezoek aan het gesloten centrum. Verschillende in 127bis opgesloten asielzoekers konden ook een telefonische getuigenis laten horen.

Alexis Deswaef had het in zijn toespraak ondermeer over de schandalige beslissing van Theo Francken en de regering om een nieuw centrum voor gezinnen met kinderen in te richten in paviljoenen vlakbij de landingsbanen van Zaventem. Wie Steenrock bijwoonde, kon aan den lijve ondervinden hoe het helse geluid van opstijgende vliegtuigen elke paar minuten de optredens onderbrak. Het zegt veel over hoeveel belang de excellenties hechten aan menswaardige levensomstandigheden voor wie in de centra wordt opgesloten.

Het jaarlijkse protest eist meer dan terecht dan ook de onmiddellijke sluiting van de gesloten centra en een volledig ander asielbeleid.

Pijnpunt Vlaanderen

Steenrock toonde helaas ook eens te meer hoe zwak de solidariteitsbeweging met asielzoekers en mensen zonder papieren in Vlaanderen vandaag is. Er was gemobiliseerd door de jonge actiegroep Solidair Gent, Vluchtelingenoverleg Sint-Niklaas en Hart boven Hard in Brussel. Verder waren er nog een handvol mensen uit Leuven. Alles samen misschien goed voor 50, 60 aanwezigen.

Heel wat mensen en groepen dragen ook in Vlaanderen dagelijks het hunne bij aan de praktische ondersteuning van vluchtelingen, met of zonder papieren. Hun werk is onontbeerlijk, zeker in een situatie waarin de overheden mensen letterlijk in de kou en de miserie laten zitten. Maar als we niet ook politiek durven actie voeren en eisen stellen, samen met de asielzoekers zelf, zal hierin geen verandering komen.

Als we Theo Francken en de regering willen stoppen en een menselijk asielbeleid afdwingen, zullen we dat ook in Vlaanderen moeten doen. Hoog tijd om terug werk te maken van een strijdvaardige beweging in Antwerpen, Gent, Leuven, Brugge, Oostende,…

Het is een echte tragedie dat er in de omgeving van de gesloten centra, in Zaventem en het Pajottenland, in Brugge, geen blijvende solidariteitswerking tegen de centra werd opgebouwd. Een oproep aan de mensen uit de streek.

Volgende acties

Komende periode vinden verschillende mobilisaties plaats tegen de uitwijzingen en gesloten centra en voor regularisatie.

De collectieven van mensen zonder papieren organiseren op 10 juni een betoging voor algehele regularisatie. De manifestatie vertrekt om 14u, aan het Noordstation in Brussel. Op 21, 22 en 23 september worden ter herdenking van de dood van de Nigeriaanse asielzoekster Semira Adamu 20 jaar geleden heel wat activiteiten georganiseerd.

Al deze acties verdienen de volle steun en een stevige opkomst!

Een fotoreportage

Foto’s: Sebastien Brulez, Freddy Matthieu